Better Be Me is ontstaan vanuit de organisatie ITIP, School voor Leven en Werk. ITIP heeft een lange tijd een losse tak gehad voor de begeleiding van jongeren. Hier konden jongeren individuele begeleiding vinden en begeleiding in groepen. De laatste persoon die de jongerentak richting gaf was Herma Meulenkamp. Een kort gesprek over het werken met jongeren en het overdragen aan Better Be Me.

De begeleiding van jongeren bij het ITIP werd ooit opgestart door Bertie Hendriks en Corrie Stoeckart, later nam Ciel Annegarn dit over. Toen Annegarn de jongerengroepen deed, kwam Herma erbij als begeleider. Later nam Herma het stokje over en dit deed ze ongeveer negen jaar, als derde generatie. Acht keer draaide zij een groep die vergelijkbaar is met Je Eigen Weg Gaan van Better Be Me nu. Daarnaast vonden veel jongeren individuele begeleiding bij Herma en werkte ze ook vanuit het ITIP met studenten van MBO-scholen.

Wat voor een werk deed je met die MBO-studenten?
“Het waren jongeren, veelal van allochtone afkomst, die een soort snuffelstage deden. Een stage om te laten zien wat een werkritme was. Allemaal onder begeleiding van een mentor die ze leerde over hoe je je gedraagt in een grote organisatie. Het ging over op tijd komen, hoe je je opstelt, hoe je je kleedt. En aan mij was het verzoek om als afsluiting een workshop te organiseren waar zowel de studenten als de mentoren iets aan hadden. Bij de Rabobank waren er toen ongeveer 30 begeleiders en 30 jongeren. Ik had bedacht om een oefening te doen met iets waar je eigenlijk al een tijd van droomt. En de vraag was dan: durf je daar een stapje in te zetten, een drempel over te gaan. Dus ik had zestig blokjes hout meegenomen. En het was zo mooi om te zien, hoe die jongeren ontdekten dat die mentoren eigenlijk voor hetzelfde stonden. Dat de mentoren het ook spannend vonden om een drempel over te stappen naar iets wat ze graag wilden. Maar de verbazing was ook groot bij die jongeren om een andere reden; het feit dat er een school bestaat voor persoonlijke ontwikkeling, waar je dit soort dingen kan leren. Nou, daar hadden ze nog nooit van gehoord.”

Wat is het belang van dit soort begeleiding voor jongeren?
“Iedereen heeft hulp nodig op zijn of haar levensweg. En dit soort begeleiding kan voor heel veel mensen hulp zijn. Vanuit andere en oudere culturen is het een goede gewoonte om een leraar te hebben, een levensleraar. In onze huidige samenleving hebben we dat weinig. De kerk heeft heel lang die rol vervuld, maar dat wordt steeds minder. In de Joodse traditie wordt gezegd dat je twee dingen te doen hebt in je leven: zoek een vriend en zoek een leraar. En wat ik ook veel gezien heb in het begeleiden van jongeren, was dat het hielp. Dat ze een nieuwe stap durfden te zetten, of iets durfden te uiten wat al heel lang opgekropt zat. Voor mij ging het altijd over zijn en ontdekken wie je bent. Met als grondtoon: je bent precies goed zoals je bent.”

Wilde jij stoppen of besloot ITIP als organisatie te stoppen met de jongeren?
“Dat gebeurde eigenlijk tegelijkertijd. Ik wist dat ik ging stoppen en dat Isabelle het zou overnemen. Wat voor mij daarin meespeelde was dat ik vond dat ik te oud werd voor het werken met jongeren. Het leek me goed als een jongere generatie dat op zich zou nemen. Isabelle heeft toen een paar keer meegedraaid zodat ik het met vertrouwen kon overdragen. En dat was het moment dat ITIP besloot om te stoppen met de jongeren. Het ITIP had op dat moment zoveel zijsporen en was zo breed uitgewaaierd. Daarom werd er besloten wat meer terug te keren naar de kern.”

Hoe vind je dat Irma en Isabelle het nu doen met Better Be Me?
“Heel goed. Echt bijzonder goed. Zo zou ik het niet hebben kunnen doen. Dat heb ik ze ook wel verteld, dat ik denk dat zij het beter gaan doen dan ik. Ze zijn hierin ondernemender dan ik was. Ik denk ook dat het goed is dat ze op zichzelf zijn. Er is een warme connectie met het ITIP, maar bij Better Be Me is er meer groeicapaciteit. Voorheen was het echt een klein onderdeel van een heel groot geheel. En de groep ‘jongeren’ vraagt en verdient meer dan dat.”

Met dank aan Paul Timmermans.