“Ik heb geleerd beter naar mijn gevoel te gaan luisteren in plaats van alles proberen te rationaliseren.”

“Ik vond de sfeer in en groep prettig. Het leuke aan de groep was de diversiteit met tegelijkertijd ontzettend veel herkenbare punten.”

“Het heeft me geholpen beuwst te worden van patronen en gedachtengangen die ik heb. Het heeft me vertrouwen gegeven, in mezelf, in het vinden van mijn eigen pad, in de mensen.”

“Er werd feilloos aangevoeld wanneer er iemand iets nodig had en wat er dan nodig was. Een vraag, een stilte, een grapje, een reatie uit de groep. Ook als ik blokkeerde werd daar goed mee omgaan. In plaats van dat dat ‘fout’ was, was het reden tot meer onderzoek.”

“Het heeft me meer zelfvertrouwen gegeven in wie ik echt ben door in de weekenden te ontdekken en te voelen wie dat is en dat in alle veiligheid te mogen zijn.”

“Niet te veel theorie, vooral veel ervaren en doen, dat vond ik zo fijn! Precies genoeg structuur in de vragen of de begeleiding om het zelf te kunnen aangaan en niet gestuurd te worden.”

“Ik vind het altijd moeilijk om in een nieuwe groep te komen. Maar het wendde snel, en het voelde goed. Ik voel mij ontzettend welkom, aanvaard en op mijn gemak.”

“Werken in een groep is voor mij het mooiste wat er is. Ik was niet alleen bezig met mijn eigen worsteling, maar ook betrokken bij de worsteling van een ander. Daarin zaten vaak dingen die zo herkenbaar waren voor me, dat ik ook leerde als er anderen centraal stonden. Wat ik erg fijn vond aan de weekenden van ‘Je Eigen Weg Gaan’, was de balans tussen de heftigheid en de luchtigheid. Je bent het hele weekend met dezelfde groep, dus er wordt hard gewerkt, maar vooral ook hard gelachen.”

“Voor de eerste bijeenkomst was ik erg zenuwachtig. Wat voor mensen komen hier op af? Tot mijn opluchting bleek dat het allemaal mensen waren zoals ik. Met hetzelfde soort problemen, angsten en verlangens. De begeleiding was hartelijk, liefdevol en professioneel.”

“Ik voel me wel eens onzeker, en heb dan gedachten als ‘ ze moeten me vast niet’ en ‘ik heb ze ook helemaal niet nodig’. Daarmee sluit ik mezelf af, zet ik als het ware een masker op. En mensen reageren op dat masker. In de jongerengroep deed ik er een oefening mee. Iemand uit de groep doorbrak als het ware mijn masker en ik werd open en kon voelen dat er anders op mij gereageerd werd.”

“Ik dacht dat ik de enige was die zo verkrampt in mijn hoofd zat. Maar ik kwam erachter dat zoveel van mijn leeftijdsgenoten dat hebben.”

“Ik heb ontdekt, dat niet mijn emoties en vastgeroeste patronen het voor het zeggen hebben, maar dat ikzelf aan het roer sta.”

“Ik was echt heerlijk ontspannen, en de tijd erna bleef dat eigenlijk wel zo. Ik was ook de hele tijd vrolijk en moest constant lachen. Heerlijk was dat.”

“Kortom, ik wist niet wat me te wachten stond en dit maakte me zenuwachtig. Al snel kwam ik erachter, dat je je eigen ‘weg’ bepaalt. Je stuurt zelf aan waar je over wilt praten. Het gaat helemaal van jezelf uit met sturing door vragen van de begeleider, maar zonder dat dit geforceerd gaat. Als je niet klaar bent om over dingen te praten, dan komt dit een volgende keer wel! Dit eigen sturen is iets wat ik als heel erg fijn heb ervaren.”

“Ik kwam om mijn plezier wakker te maken. Door de sessies merkte ik wat ik had gemist al die jaren.”

“Ik vertrouw meer op mezelf, ben meer ontspannen en durf meer mijn gevoel te laten spreken als ik me rot, blij of boos voel.”